kanser olduğunu öğrenen birey için, bu süreci gerçek
tedavilerle yönetmek dek
yakın çevrenin desteği de kocaman
ehemmiyet
taşıyor. Ailenin en küçük bireyleri olan çocuklarla kanseri konuşmak da bu sürecin zor dönemeçlerinden biri. Yalnız
bu durumu paylaşmak ve çocukları olayın bir parçası haline getirmek çocuklar nedeniyle
destek olabileceği olgun escort bayan gibi, çocukların hastalıkla mücadele döneminde ebeveyne destek olma dair
şimdiye kadar
başarılı olmalarını sağlıyor . Tıptaki son gelişmeler ve erken tanı olanakları sonuncunda
kanser; iri
ölçüde tedavi edilebilir bir hastalık haline geldi. Bu bu yuzden
kanser eskisi dek
korkulan bir hastalık değil. Dünyada olduğu aynı
ülkemizde de her gün birçok kişi kanser dolgun göğüslü bayan olduğunu öğreniyor ve hayatını bu taze
olguyla yeniden
düzenliyor . Kanser tanısı saha
bir birey için, hastalığının yakınları ile paylaşılması hayli
mühim
bir konu. Bu paylaşım sırasında çocukları da ihmal etmemek gerekiyor. Kanser psikolojisi üzerinde yıllardır çalışmalar eden
Uzman Psikolog pelin Erbil, kanser teşhisinin çocuklarla neden atakum kendi evi olan escort paylaşılması gerektiğini ve bu durumu çocuğa en gerçek
fotoğrafda
aktarmanın yollarını Pudra .com okuyucularıyla şöyle paylaşıyor: “kanser teşhisi koyulan birçok kişinin çocuğu olduğu gibi, hayatlarında çocuklarının dışında
yakın çevrelerinde kardeşler, yeğenler, torunlar, arkadaşların/akrabaların çocukları hastaların hayatlarının bir parçasıdır.her ailenin kendine özgü bir dinamiği ve ulaşım
yöntemi vardır. çocuk ile kanserden konuşmak olabildiğince
zorlayıcı bir durumdur; bu hem hasta nedeniyle
hem de çocuk nedeniyle
olabildiğince
zordur. Lakin
bu durumu paylaşmak ve çocukları olayın bir parçası haline getirmek çocuklar nedeniyle
destek olabileceği benzer
çocukların hastalıkla mücadele döneminde ebeveyne destek olma ilgili
şimdiye kadar
başarılı olmalarını sağlar.eğer duygularınızı göstermiyorsanız, çocuğun da duygularını göstermemesi olasılığı yüksektir. Baskın duyguları saklamak zor olacağı benzer
bastırılmaları dönem
içerisinde yine de
iri
sorunlara yol açabilir. Sorunları örtbas etmek, sorunların içsel bir yapılaşmaya gitmelerine neden olur. Dolayısıyla mevsim
içerisinde çocuk duygularını kabullenmektense şahsi
duygularından korkar.neden çocuklara söylenmeli?çocuklardan hastalığın saklanması kendilerinin önemsenmediği, korkularıyla tek
bırakıldıkları, duygularının mühim
olmadığı aynı
duygulara kapılmalarına neden olur.kanser her
ailenin duygularını etkileyen bir hastalıktır ve aileyi etkileyen durumdan çocukların haberdar olması en tabii
haklarıdır.çocuklar yolunda gitmeyen bir durum olduğunu hissederler ,
stres ve gerilime yuz yuze
hayli
duyarlıdırlar. Eger
çocukları korumak adına onlara ne olduğu söylenmezse, çocuklar fazla
hatta
kötü bir ne
olduğu düşüncesine kapılabilirler.belirsizlik ve bilinmezle mücadele, gerçekle mücadeleden hatta
zordur.gerçeği savayı
birinden duyabilirler yahut
tv/internet/basından öğrendikleri bilgilerle boş yere endişelenirler.çocuklara hiçbir malumat
vermemek, onların konuşma/tartışmayı kötü bir fotoğrafda
algılamalarına neden olur. Bu durum ileriki yaşlarında da kansere yuz yuze
korku ve fobiler geliştirmelerine neden olur.çocuklara malumat
verilmemesi, kendilerini izole edilmiş hissetmelerine neden olur. Aileyi ilgilendiren bir konunun parçası olamamak kendilerini değersiz hissetmelerine neden olur.çocuklar olayları gözlemleyebilir lakin
şunları
anlamakta yanlış değerlendirmelere gidebilirler. 'annem oyuncaklarım toplamamı istediğimde ona karşısında
çıktım. Sonra annem hastalandı. Belki benim yüzümden kanser oldu' sanarak
düşünebilirler örneğin.hastalığı bilen bir çocuk hasta nedeniyle
de bir konfor unsurudur. Aile içerisindeki konuşmalar esnasında dikkatli olmanıza lüzum
kalmaz. Açık bir diyalog ailenin hatta
kuvvetli bir fotoğrafda
birbirine destek olmasına yardım eder.çocukların genelde ebeveynlerin düşündüğünden yine de
aşırı
gerçeklerle baş etme yetenekleri vardır. Gerçekleri bilmemeleri endişe duymalarına neden olur. En kötü olaylar dahi
belirsizlikten şimdiye kadar
kolayca
algılanır.kendilerini üzgün hissetmelerine engel olamayız lakin
neler olduğu mövzusunda
enformasyon
verirsek üzüntülerini azaltabiliriz.aile içerisinde kanserle mücadele çocukların, vücut, kanser, tedavisi mövzusunda
enformasyon
sahibi olmalarına yardım eder. Zor durumlar karşısında ne fotoğrafda
davranılacağını öğrenmelerine imkan verir.konuşmayı kim yapmalı?en iyisi bu bilginin hasta ebeveyn tarafından çocuğa verilmesidir. Hayli
zorlayıcı bir durumdur ve şunu
kolaylaştırıcı bir bilimsel yöntem yoktur. Konuşma sırasında ağlamak ve üzüntüyü belli yapmak
kabul edilebilir hislerdir. ağlamak çocuğun da ağlamasına imkan verir, birge
ağlamak duygularımızı paylaşmak ve destek görmemiz dair
yardımcı olacaktır. hastanın kimin söyleyeceği ilgili
fikir
vermesi en doğalıdır. eğer hasta konuşma hakkında
özünü
kolay
hissetmiyorsa, hastanın eşi yoksa
aileye yakın bir kişi bu görevi üstlenebilir. Benzer
anda
hastanın isteği doğrultusunda, onkolog, psikolog ya da
hemşire de çocukla konuşup hastalık hakkında enformasyon
verebilir. konuşmayı nasıl yapacaksınız?çocuklarla yapılacak konuşma tek
ve/veya grup halinde yapılabilir. Hatta
önceden hasta tarafından bilginin ne fotoğrafda
ve nasıl verileceğine dair bir hazırlık yapması gerekir. Konuşma, çocuğun özünü
güvenli hissedeceği bir şartda
gerçekleştirilmelidir. Dış etkenlerin konuşmayı etkilemeyeceği ve zaman
sınırının olmadığı bir ortamın seçilmesi gereklidir. çocukların anlayabileceği bir dilden açıklamalar verilmelidir.kanser hakkında bir takım
genel bilgiler verilmelidir.hastalığın ne vakit
başladığı ve hasta tarafından ne fotoğrafda
değişik bir şey
edildiği anlatılmalıdır. Ebeveyn özünü
üzgün hissetmesine rağmen, çocukla konuşma sırasında 'ümitsizliğe' kapılmamalıdır.ebeveynin hastalık sırasında dahi
çocuklarına bakacağını ve onları seveceğini belirtmesi gerekir. Hasta ebeveynin yorgun olması durumunda, çocuğa kimin yardımcı olacağı ilgili
enformasyon
vermesi devamlılık açısından önemlidir.çocukların soruları dikkatle dinlenip, bunlara basit ve basitçe
cevaplar verilmelidir.ihmal etmeyin!kanser hastalığı hakkında
bildiklerini sorun. Siz de bilgilerinizi paylaşın. Ufak bilgilerle mevsim
içerisinde hastalık resmini tamamlayın.herhangi bir zeminde
endişe duyup duymadıklarını sorun.normal harici
davranışlarını anlamaya çalışın.yanlış algılamaları düzeltin.dürüst olun.hastalığın duygularınızı nasıl etkilediğini açıklayın.cevabını bilmediğiniz sorulara “bilmiyorum” sanarak
yanıt
vermekten kaçınmayın.konuşma yöntemleri'hastayım, hastalığımın adı kanser. Doktorum bana bir tedavi önerdi. Tedavi sırasında bazen kendimi yorgun hissedeceğim ama genelde kendimi eskisi aynı
hissedeceğim. Kendimi eskisi aynı
iyi hissedeceğim zamana kadar, baban/annen/büyükannen/halan/teyzen/abla sizlerin
bakımın nedeniyle
bize yardımcı olacak/olacaklar.'kısa ve öz enformasyon
en işe yarayan yöntemdir. 'vücudumdaki bir takım
hücreler fazla
hızlı büyüyorlar. Bu hücreler bir tümör oluşturdu. Doktor ameliyatla bu tümörü alacak.''hastalığım beni üzüyor. Sen benim nedeniyle
fazla
geniş
bir yardımsın. Sizin
de özünü
üzgün hissetmen doğal. Lakin
annen/baban sizin
her dönem
seveceğiz.''vücudumda olmaması zorunlu
bir kitle her geçen gün büyüyor. Hastalığımın adı kanser. Doktor ameliyatla şunu
aldı. Lakin
yeniden
geri
gelmemesi nedeniyle
özge
tedaviler de görmem gerekiyor. Kanser hakkında soruların olursa bana sor. Kanserle ilgili korkutucu şeyler duyabilirsin, lakin
farklı
kanser türleri var. Durumumla ilgili olarak size
enformasyon
veririm.''kanser vücudumda büyümeye çalışıyor. Bu durum beni hayli
üzüyor. Bu hastalıktan kurtulmak nedeniyle
hayli
kuvvetli ilaçlar almam gerekiyor. Doktorum bu hastalık hakkında
deneyimli. Bu tedavinin bana faydalı olacağından eminler.'bazı durumlarda kanseri anlatan kitaplardan da destek alınabilir. dikkat edilmesi gerekenler1. kanser kelimesi karşılık olaraq
savayı
kelimeler ve/veya benzetmeler kullanmamak gerekir.2.çok özel ayrıntılı
tıbbi bilgiler vermekten kaçının.3.radyoterapi yahut
kemoterapi kelimeleri karşılık olaraq
'tedavi' kelimesini kullanmak hala
mütenasip
olur.4.test sonuçlarını beklerken duyulan sıkıntı ve endişelerden yoksa
ekonomik zorluklardan konu açmayın.5.'bilmiyorum' demekten korkmayın,6.konuşmak istemeyen bir çocuğu konuşmaya zorlamayın."uzman Psikolog Pelin Erbil Etiket: kanser, kanser psikolojisi, kanser ve çocuk ilgili Haberler Prof. Dr. Erkan Topuz'dan meme kanseri gerçekleri Meme kanseri nasıl anlaşılır? Hastaya kanser olduğu nasıl söylenmeli? Kanser hakkında bilmemiz gerekenler…